S.C. Stiens MO17-1 – Franeker MO17-1

30 november 2016

De wedstrijd waar wij ontzettend naar uit hebben gekeken, de wedstrijd tegen het bijzonder sterke Franeker, een team dat slechts sporadisch puntverlies heeft, laat staan een nederlaag. En het zou een strijd worden.

Half drie, spelend op het kunstgras en vrijwel windstil. Perfecte omstandigheden voor deze kraker. Met enkele aanvulling van de MO17-2 hadden ook wij vandaag genoeg spelers om de strijd aan te gaan. Met toch enige nervositeit werd er begonnen aan de wedstrijd, want ja je speelt toch tegen het ongeslagen geachte Franeker. Het begin was slordig, zeker van onze kant. Het had ongetwijfeld te maken met de zenuwen die toch wel wat aanwezig waren. Het spel speelde zich vooral op het middenveld af met stevige duels van beide kanten. Waar Franeker vaak van tevoren al een duw in de rug gaf of al even aan het shirt trok waren wij het die in de directe duels sterker waren maar voetballend gezien was het niet groots. Waar wij nog probeerden om de bal over de grond rond te laten gaan en met kort spel er doorheen te komen was het spel van Franeker enkel gefocust op hun rechtsbuiten die ontzettend snel is. Iedere bal naar voren ging door de lucht en ging blindelings naar de rechtsbuiten. De tegenstander tot de middenlijn laten komen en dan de lange bal maar gevaarlijk werd het niet, zowel Dyantha als Lois hielden haar beide keurig in bedwang. Franeker was eenmaal gevaarlijk in de eerste 15 minuten maar zag de bal in het zijnet eindigen. Nu was het de beurt aan ons, het spel werd wat beter en we kregen de overhand, na een goede combinatie in de as van het veld werd Julia met een steekpass bereikt maar 1 op 1 met de keepster belandde de bal in het zijnet. Kleine kansjes bleven zich aandienen maar de overtuiging miste in de afronding, er werd te lang gebreid waardoor de ontstane ruimte ook weer teniet werd gedaan. In de 24e minuut diende zich nogmaals een kans voor Franeker aan, ditmaal was de diepe bal op de rechtsbuiten van Franeker ons te machtig maar gelukkig belandde deze bal over de achterlijn in plaats van dat de bal voor het goal kwam.

Over en weer waren er stevige duels op het veld, Franeker wat gemener dan wij maar zo hoort een topper ook te zijn. In de 30e minuut was daar een indirecte vrije trap voor ons, de keepster van Franeker stond al enkele malen op het randje met de uittrap, dit keer stond ze een meter buiten het strafschopgebied. Ze kon hoog en laag springen maar erbuiten is erbuiten. Ondertussen was het publiek van Franeker zich ook al gaan bemoeien met de wedstrijd, met de scheidsrechter en met onze speelsters. Waar je van volwassen een voorbeeld functie verwacht, was dat hier zeker niet het geval. De ene na de andere speelster van ons die zich ook maar in de buurt bevond van deze ‘volwassenen’ moest het ontgelden maar ook de scheidsrechter bleef niet onberoerd in dit geval. Alle schoppen, duwen en andere handtastelijkheden van de Franeker speelsters waren in hun ogen fair en wanneer een van de Stienzers een duel aanging werd er moord en brand geschreeuwd en vlogen de scheldwoorden weer over het veld. Enfin, de vrije trap moest nog genomen worden. De bal werd met een tikje opzij gelegd en Mare haalde uit, via een been van een van de Franeker speelsters belandde de bal in het doel, 1-0. En gezien het spel was het terecht want Franeker kwam er eigenlijk niet aan te pas en wist amper wat te creëren terwijl wij het spel meer naar ons toetrokken. In de 34e minuut was daar het volgende moment, Brecht in duel met twee speelsters van Franeker, krijgt een duw in de rug van een van de Franeker speelsters en knalt vol op de ander. De bank van Franeker maar ook ‘supporters’ en andere begeleiding waren furieus. “Zoiets hoort niet op het voetbalveld thuis!” Groot gelijk, iemand doelbewust in de rug duwen hoort inderdaad niet op een voetbalveld thuis. Alle middelen werden aangewend om te winnen van ons en de ‘supporters’ bleven maar schelden op speelsters van ons. Op slag van rust was daar dan alsnog de gelijkmaker, na een inworp van Franeker zette de rechtsbuiten het op een lopen en met een echt fenomenale voorzet werd de bal bij de tweede paal binnen getikt. 1-1 ruststand terwijl er zeker gezien het spelbeeld van de eerste helft meer voor ons in had gezeten.

In de tweede helft konden we ons voorbereiden op een storm van Franeker, of toch niet? Het spel van het tweede deel van de eerste helft werd weer opgepakt maar nu kwamen we veel vaker in de 16 van Franeker, bij vlagen werd er gedomineerd en was Franeker continu overal een stap te laat. Kort na rust werd Saskia op de rand 16 aangespeeld, twee spelers werden het bos ingestuurd maar de afronding was te zwak en dus een makkelijk balletje voor de keeper, die overigens een stuk meer oplette bij het uittrappen van de bal. Nog enkele kansjes van onze kant die helaas niet het doel vonden maar het spel werd beter en alles werd gegeven. Franeker werd naar de buitenkant gedwongen en wij kregen de ruimte althans dat dwongen we zelf af om in de as te voetballen. Na een kleine 20 minuten te hebben gespeeld in de tweede helft werd eindelijk het overwicht uitgedrukt in doelpunten. Eerst was het Saskia die met een schot van binnen de 16 de keeper verschalkte, 2-1. Een minuut later, gelijk vanaf de aftrap werd er druk gezet en werd de bal veroverd. Na een combinatie met Lois was Emma erdoorheen en legde ze de bal terug op Saskia die op haar beurt een verdediger omspeelde, de keeper omspeelde en de bal bij de tweede paal neerlegde waardoor Lonneke de 3-1 kon maken. Het verzet van Franeker moest nu toch wel definitief gebroken zijn. Een kans diende zich nog aan voor Franeker maar 1 op 1 met de Ramona werd er naast geschoten. 20 minuten lang werd er nog gas gegeven met duidelijk oplopende frustraties bij de ‘supporters’ van Franeker en bij de speelsters. Keer op keer werd er nagetrapt wanneer wij weer eens iemand gepasseerd hadden, op een gegeven moment was Franeker zelfs zoveel te laat dat ze hun eigen spelers onderuit haalden en blesseerden. Ondertussen bleef het gejammer en gescheld van de ‘supporters’ aanhouden, iets wat toch zeker een smet is op deze wedstrijd. Wellicht is het een idee om de volgende keer in de kantine te blijven zitten, laat die meiden gewoon lekker voetballen en val ze niet continu lastig, dit heeft werkelijk helemaal niets met voetbal te maken.

De 79e minuut was aangebroken, een vrije trap voor Franeker, iets dat een van de speelsters blijkbaar niet voldoende vond en na een periode van zeuren en jammeren was daar de verdiende gele kaart, een kaart waar ze al sinds de eerste minuut naar op zoek was. De vrije trap werd genomen en plofte ook ietwat gelukkig binnen bij de eerste paal via een voet van ons. 3-2, nog een paar minuten volhouden. Franeker kon niet meer gevaarlijk worden, een schot van Saskia spatte nog uiteen op de lat en daar was het eindsignaal. Een stevige wedstrijd met een verdiende winnaar.

Ramona, Sanne, Lizzy, Hiltje, Mare, Brecht, Emma, Anniek, Dyantha, Lonneke, Lois, Julia en Saskia, allemaal verdienen jullie een groot compliment en we kijken uit naar de return in Franeker met hopelijk Rixt dan ook weer op het veld. Nu op naar de volgende wedstrijd, thuis tegen Be Quick voor de beker.