De halve finale van de beker S.C. Stiens MO17-1

29 mei 2017

Tot nu toe al een fantastische bekertoernooi achter de rug. Vandaag kregen wij op bezoek JVZ uit Zuidwolde. Anderhalf uur in de bus naar het pittoreske Stiens. Een team dat bovenaan staat in haar competitie samen met SVO BDE. Een onbekende tegenstander tegen een onbekende tegenstander. Enkel wat uitslagen vergelijken, meer kon er niet gedaan worden. Het advies was, scherp beginnen en doen zoals wij kunnen.

Na 6 minuten stond er 0-2 op het scorebord. Twee keer laten wij de tegenstander vrij schieten en geven wij ze alle tijd. Twee keer ligt de bal erin en weer lopen wij al snel achter de feiten aan. Is het de spanning? Ik zal u eerlijk zeggen, ik was zeker wel gespannen want hoevaak komt het voor dat je de halve finale van een beker speelt? JVZ was gedreven en wilde gelijk het verschil maken en dat lukte. Ook het kwartier daarop was voor JVZ en Rixt hield ons op de been. Na de eerste twintig minuten kregen wij meer grip op de wedstrijd en dit resulteerde ook in een paar kleine mogelijkheden maar een doelpunt leverde dit op. Saskia was nog het dichtste bij maar haar schot ging net voorlangs.

De tweede helft moest anders van ons, wij kunnen het ons niet veroorloven om slap te beginnen, dan moeten wij in de achtervolging. En anders zou het worden in de tweede helft, de druk ging erop en JVZ werd teruggedrukt. Het nadeel is wel dat de ruimtes kleiner worden om te voetballen en JVZ stond sterk te verdedigen. Kansjes dienden zich aan, JVZ kraakte maar knapte niet. Blessuretijd en daar viel de 0-3 nadat er alle risico’s werden genomen om nog iets te forceren maar het mocht niets baten. Op basis van de tweede helft had er veel meer ingezeten en daarom is het juist zo zuur dat wij de wedstrijd in de eerste zes minuten hebben verloren.

Ondanks de nederlaag ben ik ontzettend trots op de meiden, een fantastisch bekertoernooi met helaas een vroegtijdige gestopte droom. Een kleine kern met iedere week aanvullingen en dan toch nog zo ver gekomen. Fantastische prestatie en wie weet komt er ooit weer een kans.