Terugblik op het seizoen van S.C. Stiens 1

De wedstrijd tegen sc Heerenveen was een hele mooie afsluiting van het seizoen ‘17/’18. Vooraf was de doelstelling meedraaien in het rechterrijtje, een periode pakken zou heel mooi zijn, maar bovenal was verder ontwikkelen als speler en team het allerbelangrijkste. Die periodetitel is helaas niet gewonnen. Dat kwam door diezelfde ontwikkeling, maar daarmee is niet gezegd dat het seizoen niet geslaagd is.

S.C. Stiens heeft in de competitie laten zien dat het een geduchte tegenstander is die van iedereen kan winnen. De focus een heel lang seizoen vasthouden is moeilijk. Het verlies in de thuiswedstrijd tegen De Griffioen was misschien wel een breekpunt. Daarna was even de focus weg en kort voor het einde seizoen was er nog zeker kans op nacompetitie, maar deze werd helaas niet meer bereikt.

Trainer Rudi van der Burg kijkt terug aan de hand van enkele vragen en kan het niet laten om ook alweer
vooruit te kijken.

Wat is je mening/visie over het seizoen?
Ik vind dat we niet te snel tevreden mogen zijn en uit alles lering moeten trekken. Tot aan de maand april lag alles nog open. We hielden aansluiting met plek 3,4 en 5. De plekken die meestal in aanmerking komen voor de nacompetitie. Als trainer wil je het maximale uit de groep halen. Helaas was de maand april onze zwakste maand door diverse redenen waardoor uitzicht op nacompetitie verkeken bleek.

Ik denk dat we er goed op staan binnen de vereniging en dat we aardig aan de weg aan het timmeren zijn. We zien de jeugd doorstromen en de driehoek JO-19, tweede en eerste selectie werkt goed met elkaar samen. Dit is ook onze intentie, ieder seizoen zal er vanuit de jeugd tenminste 1 speler moeten doorstromen naar de A selectie. Andere prestatiegerichte jeugdspelers zullen eerst aansluiten bij de B-selectie onder de hoede van Anne Jan Stienstra. Dat is het komende seizoen ook het geval.

Wat ging goed?
Wanneer er weinig ‘commotie’ rondom een eerste selectie is, vind ik dat we hier de afgelopen twee seizoenen stappen in hebben gemaakt. We ventileren onze mening binnen de groep en proberen alles met elkaar en gelijk op te lossen. We hangen de vuile was niet gelijk buiten. Dat is voor mij erg belangrijk. Gedurende een seizoen met ongeveer 20 spelers en 5 mensen in de begeleiding gebeurd er van alles. De kunst is om samen te werken en gezamenlijk op de te volgen koers te blijven. Dit klinkt vanzelfsprekend maar dat is natuurlijk niet zo. Ik houd er van om te communiceren met spelers, ook één op één. Ik bied deze mogelijkheid dan ook altijd aan voorafgaand de training wanneer er om meer duidelijkheid wordt gevraagd. Hier wordt veelvuldig gebruik van gemaakt.

Wat ging minder goed?
Gezien het resultaat wat we behaald hebben, vind ik dat we het hebben laten liggen in de maand april. De nederlaag uit bij VVI in de laatste minuut en de wedstrijd daarop thuis tegen ONT verloren we eveneens in de laatste minuut. Beide wedstrijden eindigden we met 10 man. Door dit puntenverlies waren onze kansen op nacompetitie eigenlijk verkeken waardoor we de laatste wedstrijden van het seizoen eigenlijk nergens meer om speelden. Waar we ook nog niet sterk genoeg in zijn is een achterstand echt ombuigen en goed omgaan tegen een team met 10 man. De speelstijl veranderd dan, hier praten we ook veel over en maken hier dus afspraken over. De uitvoering is mij in dit seizoen net wat te vaak tegen gevallen.

Wat was je hoogtepunt[en]?
De thuiswedstrijd thuis tegen Broekster Boys net voor de winterstop was een bevrijdende overwinning en kwam op het juiste moment. Het was de overwinning op de nummer 2 op dat moment. Hiermee kregen we het gevoel dat we van ieder team konden winnen. Dinsdag 3 juli 2018 zal ik ook nooit meer vergeten. De gewonnen wedstrijd tegen SC Heerenveen was natuurlijk een historisch moment voor onze vereniging. Zoveel vrijwilligers die dit evenement hebben doen slagen, geweldig. Hier heb ik echt letterlijk iedere minuut van genoten.

Was er ook een dieptepunt?

Blessures van spelers zie ik onder andere als dieptepunten. We zijn erg verbonden met elkaar en wanneer iemand een tijd uit de roulatie is dan gaat dit het hele team aan. De thuiswedstrijden tegen Griffioen en Joure waren op voetbalgebied dieptepunten voor mij. We verloren deze wedstrijden in de laatste minuten terwijl wij het meeste recht hadden op de volle buit. Als trainer baal je dan denk ik nog het meeste

Wat vond je van de ontwikkelingen van spelers en teams?
Ik vind dat onze selectie wederom stappen vooruit heeft gemaakt. Vooral in de speldiscipline zijn we sterker geworden dan het voorgaande seizoen. We kunnen beter een voorsprong behouden en een wedstrijd taakbewust uitspelen. Onze ‘oudere garde’ heeft dit seizoen weinig steken laten vallen. De kans bestaat natuurlijk dat oudere spelers het niveau minder aan kunnen. Vooral in de defensie is de gemiddelde leeftijd wat hoger, allen kunnen terugkijken op een ruime voldoende vind ik. De middengroep van 23-26 jaar ontbreekt in onze selectie dus de groep die volgt zijn de 20-22 jarigen, spelers die 3-4 seizoen uitmaken van de eerste selectie. Ook zij hebben stappen gemaakt. Almer zijn kwaliteiten kennen we, wederom topscoorder van ons team en altijd gevaarlijk. Huub heeft eigenlijk alles gespeeld en is fysiek sterker geworden en speelde dit seizoen echt als controlerende middenvelder erg taakbewust. Met Gerrit Winkel hebben we de verrassing op het middenveld en scorend vermogen. Ook Niek Houkes heeft na vorig seizoen stappen gemaakt, wat kilootjes zwaarder en sterker en op verschillende posities inzetbaar. De jongere garde, de nieuwkomers hebben zo af en toe mogen ruiken aan de eerste selectie. Zij hebben vooral hun wedstrijden in de 2e selectie gemaakt. Met dit seizoen in de benen verwacht ik komend seizoen een nog sterkere selectie te hebben

Terugkijkend: wat had je anders gedaan?
Na een wedstrijd evalueer je altijd en denk je na over de keuzes die je wel of niet hebt gemaakt. Over het algemeen vind ik dat alle keuzes vrij logisch zijn geweest. Een buitenstaander oordeelt wel eens anders, maar degene weet eigenlijk nooit de ins en outs. Geen verwijt, wel een feit. Wellicht had ik wel eens eerder een wissel kunnen toepassen of juist niet.

Waar ben je trots op?
Ik ben er trots op dat de samenwerkingen onderling over het algemeen altijd goed verlopen zijn. Open communiceren en rechtstreekse lijntjes zijn voorwaarde om goed te kunnen samenwerken. Dit er toe heeft geleid om nog een jaar door te gaan. De selectie, de technische commissie en het bestuur hebben het vertrouwen in mij uitgesproken, hier ben ik trots op. Ik zie het als een voorrecht om bij mijn eigen clubje aan de slag te zijn met staf en spelers.

Wat ga of wil je volgend seizoen anders doen of zien qua spelopvatting of organisatorisch?
Ik start weer op blanco en probeer in de oefencampagne weer wat diverse systemen uit. Tuurlijk ken ik mijn spelers maar om echt in de top 6 mee te spelen moet je dominanter zijn vind ik. Meer aan de bal en vooral zuiniger op de bal ook onder hogere druk. Iedereen is weer een jaar verder, dus de verwachtingen mogen best wel wat omhoog.

Organisatorisch gaan we op dezelfde voet verder. De staf blijft in tact en ook Anne Jan blijft nog een jaar trainer van de 2e selectie. Hier ben ik erg wijs mee.

Categorieën: