Holwerd 2 – S.C. Stiens za 4
19 oktober 2016
We schrijven zaterdag 15 oktober 2016. Een druilerig dagje en een droevig gezicht staart de Razende Reporter aan in de spiegel. Een lichte drankwalm valt niet te ontkennen, evenals een slecht zin en een leeg, weeïg gevoel. Het is potdikke zaterdag, de mooiste dag van de week! En ondanks het zachtjes tikken van de regen op het zolderraam, slaat de Germometer vandaag positief uit en is er geen Malle Babbe die er ook maar aan denkt de kraker in en tegen Holwerd uit het programma te schrappen. Waarom dan toch zo beteuterd, vraagt de Razende Reporter zichzelf af terwijl hij langzaam afdaalt naar de pot van genot alwaar hij zich kan ontdoen van de vroege krampjes.
Cambuur, Cambuur, Cambuur… Dát is het wat hem treurig stemt. Dát is de reden voor de kater. Dát is de reden voor de verdwenen zaterdagslust. Het valt niet langer te ontkennen, het seizoen is verloren. Een schrijnende paradox: het onmetelijke succes van de Godenzonen van Ut Vierde en het wekelijks miskleunen van de profs uit ús eigen kleine stadsje… En terwijl de Razende Reporter zich met een zwaar gemoed aan zijn eerste kopje koffie waagt, ziet hij in zijn ooghoek een blij gezicht. Een blij gezicht? Nu!? Jawel, en deze wordt gevolgd door nóg een blij gezicht…!Er wordt een vlag gehesen. Er rijdt een auto luid claxonnerend door de straat. Wat is hier aan de hand!? De tv wordt aan geslingerd en daar is het verlossende antwoord: breaking news op CNN, de BBC, de NOS en Omrop Abe… ‘He’s gone’, ‘Hij is weg’, ‘Fergeemie noch oan ta, prûkje taugee het ‘r de brui oan joen’. En zo langzaam als de kater kwam, zo snel is deze weer verdwenen. Rob Maas, de brenger van ongeluk, de veroorzaker van weemoed, de non-communicator, hijdiehetnutvankappersonderschat, HIJ IS WEG!
WE WORDEN KAMPIOEN! Nienhuis is vanaf nu een topkeeper, Barto is de spits aller spitsen en Sander van der Streek kan ineens drie meter vooruit lopen zonder te struikelen. Jazeker wel is zaterdag de mooiste dag van de week. Kom maar op met je gras. Kom maar op met je regen. Laat de doelpunten en het bier rijkelijk vloeien! Want Leeuwarden en omstreken is verlost en niks kan Ut Vierde daardoor nog afhouden van drie punten tegen de zeebonken uit Kaap tussen Hoop en Vrees.
Dertien tot op het bot gemotiveerde spelers stonden niet veel later te trappelen om de kortgewiekte wei te betreden. Ditmaal helaas zonder het koningskoppel Zlatan en vriendin. Ook eindbazen hebben zo hun rust en momentjes nodig. Mannen, dat wellness-weekend komt jullie meer dan toe. We zien jullie graag snel in zen-modus terug op het voetbalveld, uiteraard met keurig geknipte nageltjes en onteelte voeten.
Goed, tijd om ons te wagen aan een korte impressie van de wedstrijd. De scheidsrechter van vandaag had er net een aantal uurtjes vogel loeren opzitten en kwam in vogelspotuniform aanzetten, inclusief Human Nature schoenen van de ANWB-webwinkel. Kop of munt was de keus voor aanvoerder-reserve Michiel, waar Jorrit vandaag reserve-aanvoerder was. Rick was in ieder geval de eerste helft grensrechter van dienst, ditmaal zonder slippertjes. Nadat Circus Jens de benodigde eiwitten, proteïnen, shakes, gelletjes en poedertjes tot zich had genomen kon aangevangen worden met de wedstrijd.
DJ Tonie keek nog even de kat uit de boom en kon na een krappe minuut vaststellen dat de rechtsbuiten van Holwerd keurig in vorm stak: 1-0 voor de zeebonken. Lang werd er niet getreurd, want in de reserve 5e klasse worden sprookjes waarheid. We neme een gemankeerde spits van beperkte lengte, een kortgemaaid speelveld, twee centrale verdedigers zonder enige vorm van ruimtelijk besef en een knappe voorzet. En zie hier, een kopgoal is geboren. Keurig gedaan gelegenheidsspits van ZA4 wiens naam me even is ontschoten. Eén en ander werd opgevolgd door een perfect aangesneden hoekschop van de Razende Reporter welke simpel kon worden binnengetikt door Arjen Elsingwa. Lijder Peersman had er vandaag weer zin en had zichzelf beloond met basisplaats nummer acht vandaag. Met de vorm van vandaag was weer niks mis want wat een loopvermogen naar voren. Dat dat resulteert in een 2-2 is niets meer dan een detail.
In de rust vielen er weer harde woorden. ‘Beton, staal, heavy metal, langgekookt ei’, zomaar een greep uit het uigebreide vocabulair van de Lijders. De opdracht bleek uiteindelijk duidelijk want in de tweede helft speelde het Sterrenensemble hun eigen bijnaam van de hemel. Omdat er geen alternatief voor handen was speelde onze gelegenheids-doeltjespisser ook de tweede helft en hij bepaalde het vertrouwen terug door nog tweemaal tegen een bal aan te lopen. Natuurlijk kon ook topscorer Gerwin niet op het scorebord ontbreken en na nog eens twee doelpunten van zijn voet stond er een verdienstelijke 6-2 eindscore op het bord.
Na de herstellende gele drank met voldoende vitamine B, keerde de Razende Reporter blij en tevreden huiswaarts. Zaterdag, ja… Dat is de mooiste dag van de week.
