Sint’s ode aan Ut Vierde

02 december 2022

Het is dat de kalender niet kan liegen maar het is toch echt volkomen waar,

ondanks een stralend zonnetje en blaadjes aan de bomen is december toch echt al daar.

En hoewel er niemand écht op zit te wachten,

is daarom het moment aangebroken de bijna-wekelijkse ZA4-kroniek met rijm te verkrachten.

De Sint is wel behoorlijk van de leg,

het WK-voetbal in december, ga toch weg.

Een WK kijk je in de zomer, barbecue aan en een biertje in de hand,

en niet met slappe glühwein in de kou in plaats van Speedo zwembroek op het strand!

Dus met enig chagrijn vanonder een stapel kleedjes maar naar de Oranje Leeuwen loeren,

maar dat veteranentempo van Louis’ Army weet de Sint zijn hart ook niet te beroeren.

Dan dwalen zijn gedachten vlug af naar ZA4, de lokale Kelderklasse helden,

die de afgelopen weken zonder blikken of blozen ongeslagen naar de koppositie snelden.

Hoewel bekendstaand als grappigestukjesschrijvers, uitzonderlijk matige voetballers en liefhebbers van pils en de bruine fruitschaal,

zijn deze krijgers vanuit de krochten van het amateurvoetbal nadrukkelijk op weg naar eremetaal.

Niks geen 1-5-3-2 maar een simpel 1-4-1-2-1-2 met een attractieve lange bal naar voren,

waar de Ferrari’s Gerwin en Anton de ruim-bebuikte verdedigers voorbij snellen en maar weer eens een doelpuntje scoren.

Vergeet ook niet de noeste arbeid van beroepsschreeuwer én struikelaar Sytse op ‘10’,

die toch een aantal waardevolle goaltjes meepikt, wat zelfs zijn kritische pa heeft moeten zien.

En wat dacht u van Jens met zijn kale klets,

vergeleken met zijn doorkopballen, hakjes en gedraai zijn de werken van Rembrandt maar een lelijke schets.

Maar wat is een aanval zonder een stabiele bezetting op het midden,

om zoveel passie, beleving en strijd in die linie kan Louis’tje alleen maar bidden.

90 minuten is dan wel net teveel gevraagd,

maar met zijn oneindige gewrot heeft Jan Willem heel wat creatieve tegenstanders de stuipen op het lijf gejaagd.

Dat is nog niks vergeleken met Gerard, zijn geliefde broer.

door muren, schenen en enkels kletst hij erop, je hoort de krakende kuiten.

Voor scheidsrechter Hans is het onvoldoende om voor te fluiten.

Integendeel: ‘kijk eens naar mijn zoons, wat zijn ze stoer!’

Niet te vergeten het inzicht, gogme en vernuft van de ervaren Jannen,

Douwe en Anne zorgen ervoor dat het team ze van het dak speelt, al die pannen.

De échte ervaren rot wenst zijn voetbalstrijd nog niet te staken,

als Michiel eens niet geblesseerd is, probeert hij nog altijd de bál in plaats van de tegenstander te raken.

Dat dit meestal niet gaat zoals gehoopt kan Bob ook over vertellen,

desalniettemin hoop Sint je snel weer op het veld te zien, als je van je opstandige teen hebt weten te herstellen.

Niks minder voor Henk Willem, onze betrouwbare sluitpost,

het zou mooi zijn als je nog wat ballen mag tegenhouden in plaats van dat het je alleen maar contributie kost.

Gelegenheidsvervanger Thymen heeft een aantal maal je plekje tussen de palen weten te claimen,

en in nauwe samenwerking met oermens Arjen wist Ut Vierde al menigmaal de nul mee naar huis te nemen.

De prestaties van beide Lubberts-backs Willem Wytze en Benne worden door de Sint hierin niet over het hoofd gezien,

dat ZA4 ondanks of dankzij hun bijdrage bovenaan staat, valt misschien nog te bezien.

In de Kelderklasse koester je je kwaliteit, en dien je je tekortkomingen te accepteren,

en soms is het dermate ondermaats, dat je het moet compenseren.

Nu weten jullie meteen waar die papieren praatjes van David en Jelmer vandaan komen,

want de bal bewust naar de juiste kleur spelen, daar kunnen ze alleen maar van dromen…

S.C. Stiens ZA4: ga zo door en strijd voor die cup,

dan blijven jullie met recht, de trots van de club!