Ut Vierde en de winterstop

De sneeuwklokjes komen boven, de vogels beginnen weer te fluiten en de velden kleuren weer groen: de winterstop is weer voorbij! Dit jaar was er voor Ut Vierde eerder sprake van een winterslaap dan een winterstop. Daar waar in Engeland lekker wordt door gevoetbald stond Ut Vierde zo’n kleine 4 maanden aan de kant. Schone slaapster Peter bekende eerlijk dat hij er niet zoveel moeite mee had en heeft inderdaad naar eigen zeggen 4 maanden op bed doorgebracht. Om de pijn voor de rest van de selectie wat te verzachten werden er gelukkige enkele initiatieven getoond.

Zo kunnen we u als vaste lezer mededelen dat de inmiddels traditionele kerstborrel weer geslaagd was. Na een middag indoor-soccer (zo wisten we zeker dat de Germometer groen zou uitslaan) was er eerst in de kleedkamer het bezoek van de heuse Sinterkerstennieuwman.

Deze goedgeiligman had voor elk talent in de selectie een passend presentje in de vorm van een gouden award meegebracht, inclusief een treffend stuk poëzie. De details zullen we u besparen maar het moge duidelijk zijn dat onder andere Gerwin met zijn “Gouden mes”, Jorrit met zijn “Gouden Medische Encyclopdie” en Roel met zijn “Gouden Tegeltjeswaarheid” enorm verheugd waren met deze onderscheidingen. Vervolgens werden de kerstoutfits aangetrokken en langzaam de tocht naar de welbekende uitgaansgelegenheden ingezet.

*** Lang verhaal over onbeperkt bier, eten, kerstliederen, vrouwen, goedkoop bier, complimenten over de kerstoutfits, pandapunten, iets duurder bier, nog meer vrouwen, inwisselen van pandapunten, op zoek naar Rick, het laatste biertje, Rick weer gevonden, op weg naar huis ***

U begrijpt de essentie, Ut Vierde deed waar het zo goed in is.

De eerste wedstrijd na de winterstop was van een dusdanig niveau dat leider Willem Wyze voor de week erna subiet een trainingskamp in Hannover regelde. Met een uitgedunde selectie werd er afgereisd naar de HDI-Arena om de plaatselijke club aldaar te aanschouwen. Het moet worden gezegd, ieder heeft zijn eigen kracht maar waar Willem Wytze niet vooraan stond bij het uitdelen van de linker en rechter voeten, bij het loket van reisleider-eigenschappen nam hij de hoofdprijs mee. Was hij op het veld maar eens zo in zijn element als tijdens deze trip. Complimenten!

Het weekend werd vooral besteed aan teambuilding en inspiratie opdoen. In de HDI-Arena was het voetbal zoals we dat gewend zijn op zaterdag: lange ballen, slechte passes en een veld waarvan de Germometer in Nederland dieprood zou uitslaan. Die inspiratie konden de helden van Ut Vierde dus wel vergeten.
Door naar de teambuilding. In zo’n weekend toont een ieder zijn ware gezicht. Uiteindelijk leidt dat tot acceptatie en een sterkere teamband. Het punt teambuilding kunnen we dus succesvol afvinken.

Maar niet voordat we enkele van deze ware aarden hebben besproken. Wist u bijvoorbeeld dat brekebeentje Jan-Willem een leven als rijdende barman heeft gemist? De snelheid waarmee hij de vitaminedrankjes weet uit te delen in een rijdende bus is onnavolgbaar. Zijn broer Gerard COMMUNICATIE daarentegen is meer de slager van het elftal. Naast een schone onderbroek was zijn koffer alleen voorzien van 15 kilo cervosticks, inderdaad die salamiworsten. Erik maakte zijn debuut dit keer en maakte dan ook de beginnersfout; zonder af te wateren een bus bomvol bierdrinkende Duitse voetbalsupporters in stappen. Halverwege trok Erik wit weg en vroeg Gerard om diens inmiddels naar salami ruikende schone onderbroek.

Tja, allemaal vrij eigenaardig hoor ik u denken. Maar zet dit eens weg tegen een onderhandeling over het aantal borsten wat bij een biertje wordt geserveerd, het te pas en te onpas uitbeelden van een kruipende rups, tientallen verklede Duitsers in een restaurant te chique bestempelen om zelfs je eigen vriendin mee naar toe te nemen of het versieren van twee minderjarige Oostblokkers om toch tot een legale leeftijd te komen….dan valt het reuze mee.

Terug naar het weekend. Na een zoektocht naar een degelijk restaurant werd er besloten om onze jongste telg dit weekend wat opvoeding mee te geven: “Nee Rick, niet zo schreeuwen. Ja Rick, die buitenste mes en vork zijn voor het voorgerecht. Rick, je hoort niet je ellebogen bij je buurman in de soep te leggen. Wat dat is? Dat zijn olijven Rick. Niet met je handen eten Rick. Daar heb je een servet voor en niet het tafellaken Rick.” Goed u begrijpt dat Ut Vierde zijn naam als opleidingsteam eer aan heeft gedaan.

In het kader van Gerwin zijn nieuwe gezonde levensstijl besloot onze sterkhouder zich er ook aan te wagen en bestelde gemakshalve voor de hele tafel direct maar een paar stukjes meloen met wat ham eromheen gevouwen. Dat dit voorgerecht, zo bleek later, goed was voor 8 uren bowlen of 39 borsten met een biertje of 2 keer heen-en-weer Leeuwarden Hannover of een jaar voorraad zakdoeken aan Pandapunten, dat mocht voor de sterkhouder de pret niet drukken. Hij genoot zichtbaar van de drie extra druifjes die naast de laffe stukjes ham werden geserveerd.

Een paar vitaminedrankjes en wat danspasjes in de plaatselijke dancing werd er vervolgens het hotel opgezocht. De volgende ochtend werd op de terugreis Werder Bremen nog een bezoek gebracht. Uiteindelijk kwam hiermee het trainingskamp ten einde en konden de godenzonen de week erna hernieuwd en vol frisse moed aantreden tegen Rijperkerk 3: 4-2 verlies.