Team Span (Stiens 4) bindt Blauw Wit’34 9 ook aan de zegekar

Voetbal is een teamsport, maar er zijn ploegen waarbij je voor maar één speler komt kijken. Bij Real Madrid is dit Ronaldo, bij Barcelona is dit Messi en bij Stiens 4 is dit Anton Span. Span, als een soort Mees Kees werkzaam op een basisschool in Leeuwarden. Al heel veel van Span zelf gehoord over zijn exceptionele kwaliteiten en dus zaterdag aanwezig bij Blauw Wit ’34  9 tegen het team van Span. Hij heeft het zelf niet over Stiens 4, maar over “Het team Span”. Bij de ploeg uit Leeuwarden zijn er vier velden. Drie van kunstgras en juist op dat ene, hobbelige grasveld, moest Span met zijn team acteren. Een kwartier voor aanvang aanwezig en de begroeting is duidelijk van Stiens. ‘Toch fijn dat er nog één toeschouwer komt kijken’. De warming-up van Span oogt ontspannen. Hij mag natuurlijk de keeper inschieten. Span zijn ballen vliegen links en rechts de bosjes in en daar is hij dan ook de meeste tijd te vinden. Keeper van Stiens met nummer 81 op de rug en dit zal vast te maken hebben met het gemiddelde aantal doelpunten tegen in een seizoen. Tegenstander Blauw Wit’34 bivakkeert in de middenmoot en Stiens 4 draait bovenin mee in deze laagste klasse van het zaterdagvoetbal.  De wedstrijd zelf begint wat later, want er is geen scheids en zodoende trekt de leider van Blauw Wit zijn veters nog eens strak aan om zodoende deze pot voetbal in goede banen te leiden. Overigens, dat doet hij uitstekend. Zelfs grensrechter van Stiens, Rik is tevreden. Hij vlagt één keer voor buitenspel en dit vlagsignaal wordt door de scheids overgenomen. Dat zie je in deze 6eklasse wel eens minder.

Het eerste kwartier is het nog wat aftastten. Beide ploegen doen niet voor elkaar onder. Span wijst, dirigeert, maar je ziet ook zijn ergernis. Hij wordt door zijn ploeggenoten vaak niet begrepen en dan vooral niet door de nummer 7 van Stiens. Veelvuldig hoor je op het veld: ‘Anton, meeverdedigen, Anton, ga met je tegenstander mee’. Anton lacht wat, steekt zijn duim de hoogte in en je ziet hem denken. Mijn tijd komt nog wel.  Dan, na een kwartier de eerste demarrage van Span en het is direct 0-1. Ietwat verlegen neemt Span de felicitaties in ontvangst. Even knuffelen met de nummer 7 en zwaaien naar de drie toeschouwers. Bescheiden zoals altijd, maar inwendig zo blij als een kind.  De 0-2 komt op het niet aanwezige scorebord door ene Jelmer en de 0-3 wordt gemaakt door Sjoerd. Span dribbelt, Span geeft, vaak onbegrepen, steekballetjes en haalt de bal uit de bosjes. Hij is dan wel de vedette, maar hier voelt hij zich niet te groot voor. De rust wordt met een 0-3 voorsprong bereikt en Span sloft naar de box voor een bakkie lauwe thee. Hij heeft zich laten zien in de eerste helft en zal dan ook wel aan de tweede helft mogen beginnen.

Met zijn felle, oranje schoentjes staat hij weer als eerste op het veld. Het zonnetje schijnt en dus heeft hij er weer zin in. Haartjes netjes gekamd en met wat gel erin is hij ook nu weer de ideale schoonzoon. Veel doet hij niet, maar door zijn uitstraling is hij toch nadrukkelijk aanwezig. Nico Dijkshoorn schreef het deze week nog in zijn column. Als je in Nederland tegen een bal schiet en je weet precies waar hij gaat komen, dan ben je uniek. Dat zinnetje is van toepassing op Span en dat weet hij zelf ook. De 0-4 komt eigenlijk ook op het conto van Span, want zijn schot wordt door de Blauw Wit’34 keeper losgelaten en door een speler van zijn team binnen geschoten. Span drentelt naar zijn eigen helft en doet ondertussen zijn duim omhoog. Roept nog even naar de dug- out: ‘Mijn actie’. Zijn teamgenoten knikken, want als Span iets zegt dan is het ook zo. Span laat het meeverdedigen aan anderen over en zodoende scoort Blauw Wit in deze wedstrijd ook nog tweemaal. Echter, hij maakt dit weer goed door zelf ook nog twee keer te scoren. Daarna vindt hij het wel genoeg. Droomt verder en vraagt nog even aan de tegenstander hoeveel het staat. Hij heeft vandaag zijn plicht gedaan en ziet dat de wedstrijd uiteindelijk eindigt in 2-8. Als laatste sloft hij weer van het veld. Zijn kleren kunnen zo de tas weer in, want vies worden ze nooit.

Dan elke maandag het hoogtepunt van de week voor Span. Het kringgesprek. Natuurlijk mogen de leerlingen eerst even kort en bondig vertellen, maar daarna is een ongeduldige Span toch ook echt zelf aan de beurt. ‘Meester wil graag ook iets vertellen’. Span gaat er eens goed voor zitten en de kinderen weten wat er komen gaat. Zo gaat het elke week en de leerlingen vinden het prima, want dat is weer een kwartiertje minder rekenen.

Zaterdag speelt het Team Span om 14.30 uur thuis tegen Leovardia 7. Hopelijk zijn er dan meer dan drie toeschouwers aanwezig om dit fenomeen te bewonderen. Dat verdient hij.

 

Door: Floris Sinnema