St. Anna MO17-1 – S.C. Stiens MO17-1
03 september 2017
Een stralende dag, niet te warm (of toch wel, bleek later), om de voetbalschoenen weer uit het vet te halen, de scheenbeschermers af te stoffen en de vakantie uit de benen te krijgen. Want de vakantie zat wel degelijk nog in de benen. Ondanks het ontbreken van een aantal dames werd er afgereisd met 12 man naar sportpark De Waaie in Sint Annaparochie.
Een wedstrijdje op het centre court van Wimbledon, Federer tegen Djokovic zagen we aan het werk. Ballen kwamen net zo hard terug als dat ze werden weggeschoten. Ja, de vakantie zat nog in de benen. Ondanks het ren- en vliegwerk dienden zich wel enige mogelijkheden aan maar aan beide kanten van het veld waren de rollertjes en schoten niet goed genoeg om tot doelpunt gepromoveerd te worden. Na een kleine tien minuten van aftasten werd het spel wat beter aan beide kanten. De bal ging wat beter rond en na een kleine twintig minuten was daar de 0-1. Een vlotte aanval over rechts waarna de bal via Ramona bij Tara belandde, mondde uit in een schot van rand 16 die tegen de touwen ging. De ban was gebroken en de eerste van het seizoen kon worden genoteerd. Maar zoals gezegd, de vakantie zat nog in de benen en de wisselmachine draaide op volle toeren. Dan weet je dat het een slijtageslag gaat worden en de daarop volgende twintig minuten stonden dan ook in het teken van wisselen.
De tweede helft wist St. Anna wat meer te creëren, mede ook door het feit dat de vermoeidheid al behoorlijk om de hoek kwam kijken. Echter was of Barber keer op keer de betrouwbare sluitpost of de vier ervoor die hun paadje schoonveegden. Na een klein kwartier in de tweede helft was daar de 0-2 na een prima breedtepass van Lois naar de vrijstaande Hannah die de bal met een schuiver binnenkant paal in het doel zag belanden. St. Anna wist echter ook een aantal aardige mogelijkheden te creëren en zag, spijtig genoeg voor hun, een schot via de onderkant van de lat aan de verkeerde kant van de lijn belanden en dus was er nog steeds een marge van twee goals in het voordeel van ons. Hoe langer de wedstrijd duurde des te groter de vermoeidheid werd, nog even op de tanden moeten bijten en na 80 minuten kon er met een voldaan gevoel van het veld gestapt worden. Gezien het spel had St. Anna zeker een gelijkspel verdiend, voor ons is er nog genoeg werk aan de winkel maar de eerste overwinning is een feit.
