S.C. Stiens JO11-1 koersvast tegen Amelandia

Spelen op één van de Waddeneilanden is altijd speciaal en wordt al snel gezien als een soort van schoolreisje. De jongens waren dan ook zeer verheugd, toen ze vernamen dat er een uitwedstrijd op het eiland moest worden gespeeld. Maar ja, voor het plezier uit moesten ze vandaag eerst even aan de bak. Zeg maar gerust, vol aan de bak. De boys van S.C. Stiens JO11-1, ongeslagen koploper van de competitie, had zicht ten doel gesteld om deze status ook na vandaag vast te houden. Duidelijk dus. De 3 punten moesten dus mee terug worden genomen naar de vaste wal. Hiermee zou het totaal op 18 punten uit 6 uitkomen, wat op zich al een uitstekend resultaat is. En dat dit team koersvast is bleek later deze dag.

Doordat Beetgum zich had terug getrokken uit onze competitie, hadden de jongens vorige week een vrije dag. Tijdens de rustdag , verspeelden de mede koplopers van de competitie belangrijke punten. Trynwâlden verloor van FVC en de nummer twee; Ouwe Syl deelde verrassend de punten met hekkensluiter LAC Frisia. Hierdoor was S.C. Stiens zonder te spelen verder uitgelopen. Het gat met de nummer twee en drie is inmiddels opgelopen tot respectievelijk 4 en 6 punten
Plezier en kameraadschap zijn dé ingrediënten van dit hechte team Dit zorgt ervoor dat het maximale uit iedere speler wordt gehaald en individueel weten de spelers boven zich zelf uit te stijgen. Aan concentratie, discipline, beleving en focus is geen gebrek. Deze mix van gezonde instelling is bij iedere speler zowel op training als in de wedstrijd aanwezig. Als trainer en leider steken we het dan ook niet onder stoelen en banken; het is een uitermate plezierig en leuk team om mee te werken. Uiteraard dragen ouders en sublieme resultaten hieraan bij. Een rijke supporters aanhang sloot zich zaterdag aan bij de groep. De sfeer op de boot van 9:30 uur zat er dan ook goed in. Trainer Sander Kars die zelf met het eerste van S.C. Stiens moest voetballen kon ook mee omdat de bekerwedstrijd tegen Dronrijp pas om 17:00 uur stond gepland. Doorgaans zit er tussen aankomst boot en wedstrijd een strakke planning. Zo bleef er voor de wedstrijd maar weinig tijd over voor een korte warming-up. Nadat Sander de laatste puntjes op de i had gezet en de scherpte in het team had aangebracht, klonk 10:45 uur het fluitsignaal voor de aftrap van de eerste helft. S.C. Stiens, gebrand op een goed resultaat, kwam goed uit de startblokken. Onze jongens waren allen onder de indruk van de lengte van sommige tegenstanders en hadden het idee dat ze tegen een team van JO13 stonden te voetballen. Na 10 minuten wist Jorn Jelle Bremer goed over de flank de bal mee te nemen naar voren en een goede voorzet te geven op Lars van der Pol. Beheerst tikte Lars de openingstreffer binnen. De scheidsrechter noteerde het doelpunt en vroeg gelijk een wissel aan. Scheidsrechter twee melde zich op het veld. Achteraf een slechte wissel, waar ik me verder als reporter niet over uit wijd. Fysiek moesten onze jongens het afleggen tegen de zeer grote jongens van Ameland. Daarnaast ging Amelandia bij tijde en wijle veel te hard de duels in met rake overtredingen. Pas na zes keer commentaar vanaf de lijn floot de scheidsrechter en gaf eindelijk een vrije trap in het voordeel van S.C. Stiens. Rutger Liemburg, de man met de pegel melde zich. Zijn oom en tante, die een weekje op Ameland waren, stonden met fototoestel en telelens langs de zijlijn. Hij wist dat er opnames werden gemaakt, dus ook hij zette zijn vizier op scherp. Met een goede aanloop wist hij een hard schot te lossen op goal. De uitstekende keeper van Amelandia keerde in eerste instantie het schot, maar omdat Lars goed was doorgelopen en kort op de keeper stond wist Lars de bal alsnog binnen te schieten. SC Stiens dat doorgaans vroeg in de wedstrijd opzoek gaat naar een ruimere marge, had dit keer moeite om de opbouw te vinden. Met veel moeite en op het tandvlees wist de ploeg toch de voorsprong te vergroten door een doelpunt van Sander Zondervan. 0-3.Twee minuten later was het de beurt aan Amelandia. Door een kleine slordigheid achterin, winsten de Amelanders zich van de nul te spelen. 1-3. De thuisploeg voerde de druk nog verder op en SC Stiens werd ver terug gedrongen op eigen helft. Joran die in een poging de bal probeerde tegenhouden gleed op het natte veld uit en de 2-3 was een feit. Dit was ook de ruststand. De leiding van SC Stiens was alles behalve tevreden en sprak de jongens tijdens de rust hierover aan. Sander en Peter gaven aan hoe Amelandia in de wedstrijd zat en vertelden dat de thuisploeg kans rook om vandaag tegen de ongeslagen koploper punten te pakken. Op de vraag; “laten we ons dat gebeuren?”, klonk een volmondige “NEE!”. In de tweede helft zou er dus uit een ander vaatje moeten worden getapt. Qua inzet zou iedere speler er dus een tandje bij moeten schakelen om het gewenste resultaat binnen te halen. Na een beker ranja werd begonnen aan de tweede helft. SC Stiens wist vroeg in de tweede helft te scoren en zo werd het verschil weer gebracht op twee doelpunten. Het bleek hierna een zenuwslopende tweede helft te gaan worden. Met geknepen billen zagen de meegereisde supporters wederom de thuisploeg scoren. Met nog voldoende mintuten te voetballen en een 3-4 op het scorebord werd dit de meest zwaarbevochten wedstrijd van de competitie tot nu toe. Gelukkig bleef het bij deze stand en wist SC Stiens het vooraf ingenomen doel van de dag veilig te stellen. Alles behalve gemakkelijk, maar op karakter werd deze wedstrijd voltooid.
Naast het feit dat vandaag het team 3 tegensdoelpunten moest incasseren, kan het team vertrouwen op een degelijk stel verdedigers. Niels Kloosterman heeft zijn plek helemaal gevonden en voert zijn taak zeer gedisciplineerd uit. Werkend als een paard staat hij zijn mannetje en ondanks dat hij veelal niet de grootste op het veld is, gebruikt hij zijn lichaam goed. Bang? Voor niemand! Een tegenstander die denkt onze zeer behendige Bouke Janse voorbij te zijn komt bedrogen uit. Ze vergeten dat Bouke zeer snel en atletisch is en tevens over “telescoop benen” beschikt. En mocht het geval zijn dat men toch kans ziet een schot te lossen op goal, dan staat daar altijd nog onze betrouwbare en rotsvaste keeper. Joran Keizer beschikt over een uitstekende concentratie en weet menige bal te stoppen. Zelfs met de penalty’s na de wedstrijd gunt hij de tegenstander geen succes en weet hij penalty’s goed te lezen. Met mooie reddingen vanaf de lijn weet hij ook dan de meeste te keren. Op de vraag “Joran, wat is jouw doel?” luidt zijn antwoord: “simpel, een aanvaller is er om te scoren, ik ben keeper en mijn doel is er zo veel mogelijk tegen te houden.

Na de wedstrijd hebben we gezamenlijk als team met onze vaste supportersclub genoten van een heerlijke en gezellige lunch. Onder het genot van eten en drinken werd de overwinning nog eens dunnetjes gevierd. Als team kijken we dan ook terug op een geweldige leuke dag.
Volgende week spelen we om 9:00 uur thuis op eigen veld de zevende competitiewedstrijd tegen de Friese Voetbal Club uit Leeuwarden. Ons doel? Zodra de competitie is afgerond laten we jullie weten of het gestelde doel is bereikt. We doen dit volgens de methodiek “step-by-step” en laten ons de kop niet gek maken. Volgende week eerst maar eens kijken of we met vuurwerk op eigen veld de zeven-klapper kunnen binnen halen.
Tot ziens langs de lijn!