Open brief aan Noordbergum 2

Beste spelers, leider en toeschouwers van Noordbergum 2,

Daar ik normaal verantwoordelijk ben voor uitermate vermakelijke stukjes proza over de belevenissen en wedstrijden van de godenzonen van S.C. Stiens: Ut Vierde, voel ik mij derhalve geroepen een brief aan u te moeten richten.

U moet namelijk weten dat het wedstrijdverloop van afgelopen zaterdag mij behoorlijk is tegen gevallen. Ut Vierde had eindelijk weer eens een thuiswedstrijd. Dat deze werd gespeeld op een discutabele ondergrond, waarbij we onze verdediger nog even uit de modder moesten trekken tijdens onze warming-up, doe ik even af als niet van belang. Dat door uw toedoen onze wedstrijdmiddag voortijdig werd beëindigd wil ik wel graag aanhalen.

Voetbal in de zesde klasse hoort in mijn optiek te gaan over plezier en met je vrienden enigszins sportief bezig te zijn. Voetbal op dit niveau gaat ook over respect. Respect voor elkaar, respect voor je teamleden maar ook zeker respect voor de scheidsrechter.

Iedereen beseft dat we geen wereldvoetballers zijn; bij Ut Vierde is alleen ondergetekende bovenmatig getalenteerd. Wij respecteren dat. Een balletje verkeerd gegeven, een balletje van de voet. Dat moet kunnen en wordt even na-gecoached. Een iets te late sliding of een niet bewuste botsing met een blessure tot gevolg behoren nu eenmaal tot de werkelijkheid van deze klasse.

Uw team beschouwt een wedstrijddag en gevoel echter geheel anders. Zoals door mij ook al aangegeven afgelopen zaterdag is dat op zich niet heel erg maar zou een open gesprek tot de mogelijkheden moeten horen. Uw team en aanverwanten hanteren echter wel erg maatschappelijk onwenselijke normen en waarden. Daar er met u allen op de wedstrijddag niet een fatsoenlijk gesprek kon worden gevoerd, richt ik me op deze wijze aan u.

Wanneer de scheids fluit, of het nu in uw voordeel is of niet en of het nu in uw ogen wel of niet terecht is: de scheidsrechter heeft de leiding. Uw commentaar vanaf minuut 1 deed mij de wenkbrauwen fronsen en zorgde er in eerste instantie voor dat ik verward raakte. Hoe kon iemand zijn kind nu “He kut scheids”, “Dikke idoot”, “Jezus” of “Doe normaal sukkel” noemen? Na enkele minuten kreeg ik echter het besef dat dit niet de voornamen van de spelers van uw team waren maar opmerkingen richting alles en iedereen die niet in uw gele shirts speelde. Echt respectvol is dat in mijn ogen niet te noemen.

Bij een botsing waar onze speler eventjes een pijnlijk momentje beleefde daar zijn klokkenspel was aangeslagen, werd door uw halve elftal onze speler voor van alles en nog wat uitgemaakt. Waar “Magere spriet” en “Aansteller” nog de meeste beleefde termen waren. Dat deze zelfde speler een halve minuut later wederom werd getorpedeerd door uw verdediger, met als gevolg een vrije trap, kon andermaal uw goedkeuring niet krijgen. Afijn, daar wij niet zomaar van slag zijn, besloten wij het maar te gooien op de emotie bij uw elftal.

Echter bleek het tegendeel waar en was het vervolgens uw spits die geheel terecht van het veld werd gestuurd met een gele kaart na het wel erg opzichtig hinderen van onze keeper. De spelregels zijn helder; dat mag niet. Dat u uw eigen spelregelinzicht heeft, doet niks af aan de feiten.

Vanaf de zijlijn werd ook deze geheel terechte beslissing weer voorzien van de nodige oerkreten. Nogmaals gaf de leidsman aan dit niet passend en zeker niet gewenst te vinden op welk voetbalveld ook.

U bent echter hardleers. Een hand in eigen boezem steken is u daarbij ook vreemd. Wanneer uw eigen spits op het randje speelt, ik neem even aan de hij de buitenspelregel kent, moet hij ook beseffen dat er een grensrechter is die de vlag hanteert. Of dit nu één keer is of tien keer; het blijft de verantwoording van uw spits om hier zelf om te denken. Dat er vervolgens door uw laatste man wordt geopperd om de grensrechter dan maar “dwarsdoor te schoppen” is beneden alle peil.

Naar mijn mening was het daarom ook volkomen terecht dat de scheidsrechter, na een onvervalste bedreiging aan zijn adres door de inmiddels weer in het veld gekomen spits, de wedstijd staakte voor een afkoelperiode.

Op dat moment blijkt dat er niet valt te praten met het overgrote deel van uw elftal en het heel normaal wordt gevonden om iemand dwars door te schoppen. De spelers van Ut Vierde hebben ondanks dat, als team besloten wel graag door te voetballen. De scheidsrechter geeft ook aan door te willen na een afkoelperiode. Eigenhandig hebben enkele van uw “team”-leden echter besloten te gaan douchen. Uw leider voert nog even een tirade af aan iedereen die het maar wil horen en één van uw spelers geeft zelfs aan dat dit wel vaker gebeurt. Het is volgens hem nu eenmaal het verschil tussen de Liwwadders (“want Stiens hoort bij Leeuwarderadeel en dat is gewoon Leeuwarden”) en de personen uit Noordbergum.

Ik was afgelopen week bij een bijeenkomst van de KNVB, waar werd gesproken over de opzet van het nieuwe jeugdvoetbal. Naast de aangepaste spelvormen kwam een aantal zaken de hele avond terug: plezier en respect.
Maar hoe vaak hebben we de afgelopen tijd in de kranten en op het nieuws niet andere berichten gezien? Hoe vaak gaat het mis op de Nederlandse velden? Te vaak. Hebben we daar niks van geleerd?

Eén van de nieuwe voorschriften van de KNVB bij de jeugd is om de tegenstander te leren kennen doormiddel van het schudden van de hand; net zoals in het profvoetbal. Elkaar een prettige wedstrijd wensen, veel plezier maken. En bovendien respect voor elkaar hebben. Niet alleen de jeugd moet daarin worden voorgelicht. Ook de senioren kunnen een opfriscursus gebruiken blijkt maar weer.

Een verschil van inzicht moet kunnen. Daar op een normale manier met elkaar over praten ook. Natuurlijk is ook Ut Vierde niet heilig, wij werpen ook niet de eerste steen, wij snappen ook dat emoties mee spelen. Er zijn echter grenzen. En die zijn overschreden en in mijn optiek is het volkomen terecht dat de scheidsrechter voor een afkoelperiode heeft gekozen. Jezelf niet willen aanpassen aan wat normaal is en zoals het zo mooi in het Fries heet zo ontzettend “dwars foar de kop” te zijn is voor mij daarentegen volkomen onterecht.

Al deze feiten te hebben behandeld kom ik aan bij het doel van deze brief aan u. Al deze commotie heeft er namelijk toe geleid dat Ut Vierde op 7 april 2018 een teamuitje heeft gepland. De talenten van Ut Vierde hebben aangegeven wel voor hun plezier de zaterdagmiddag in te willen vullen. Een potje Footgolf met elkaar is daar meer bevredigend in dan een confrontatie met een respectloos elftal dat bij meerdere mensen in de wandelgangen al bekend (of eerder berucht) is vanwege dit gedrag. Dat we hiervoor onze aspiraties op zij moeten zetten, nemen wij op de koop toe.

We hopen dat door dit schrijven en ons besluit dit seizoen niet meer tegen u uit te komen, u tot inkeer zal komen. Zodat de overige ploegen uit onze competitie wel plezier zullen beleven aan het treffen met u.

Was getekend,

Henk-Jan (aanvoerder en tevens uw razende reporter, vice-topscoorder 2016/2017, buitenspelspecialist, talent, grappenmaker, man van de splijtende pass, oudgediende maar bovenal liefhebber)