GH4

07 februari 2025

Weten jullie nog, het verhaal van 21 maart vorig jaar, over doorzettingsvermogen, over vallen en weer opstaan. Het ging over hét symbool van de onbreekbare geest van een amateurvoetballer, Jan Willem Holwerda.

Op dezelfde amateurvelden in Friesland, óók ver weg van de meest mooie stadions, waar ‘JWH6’ zijn kunsten vertoont, hebben wij nóg een Holwerda rond hobbelen. En nee, hiermee bedoel ik niet onze met pensioen zijnde supermarktmanager die nu zijn dagen slijt als zwartwerkende hovenier, tevens onze vaste scheidsrechter Hans Holwerda (‘HH’). Nee, we hebben het hier over Jan Willems broer, Gerard. Ook hij bekleed een cruciale rol, met een eigen stijl en aanpak. Gerard, net als Jan Willem een pilaar van ‘Ut Vierde’ én uit het zelfde hout gesneden, blinkt uit in zijn rol als verdediger waar hij de linies bewaakt, dé rots waar je Majesteit tegen zegt. Hans, Jan Willem, Gerard Holwerda en ‘Ut Vierde’, een soort van familie-erfgoed vol trots en passie.

‘GH4’ is een onmisbare kracht in de laatste linie van ons vierde vlaggenschip. Zijn verdedigende werk is nooit ondoordacht; een elleboogje hier, een slim geplaatst voetje daar, en soms een onverwachte dribbel over het middenveld, dat doet denken aan de grootheden van het mondiale voetbal. Hoewel hij zich soms waant als Messi, is het duidelijk dat zijn echte kracht ligt in het leiden van de verdediging. Én bij dat elleboogje, juist dat elleboogje. Arm voor zijn lichaam alsof die in een mitella ligt en zijn elleboog nét buiten de contouren van zijn lichaam. Ja, dát is Gerard. Daarbij komt dat hij niet alleen een solide mandekker is, ook misstaat het lichtblauwe keeperstenue van ‘Ut Vierde’ hem niet. Ook verrast hij vriend en vijand door af en toe als spits te fungeren en de bal tegendraads in de goal te koppen.

Zijn lange dribbels over het veld zijn vaak onstuimig en zonder idee, maar wél houterig. Deze speelse bravoure op het veld staat in contrast met zijn dagelijks leven als leraar, waar geduld, zorg en een gestructureerde aanpak heersen. Zijn rol als docent beïnvloedt zijn perspectief zowel op het veld als in de klas, waarbij doorzettingsvermogen, teamwork en respect hoog in het vaandel staan.

Na afloop van de wedstrijd, terwijl Gerard het veld verlaat, arm in arm met Jan Willem, voelt hij een diepe voldoening. Deze voldoening komt niet alleen van het winnen van de wedstrijd, maar ook van het besef deel uit te maken van een hecht team, waar vriendschap en passie voor het spel de boventoon voeren. Soms, aan de kant van het veld, zien we een klein maar belangrijk detail: zijn dochter Tess, met een nieuwsgierige blik en een trotse glimlach. Gerard straalt als hij haar ziet, een subtiele maar onmiskenbare bron van inspiratie.

Onze eigen ‘GH4’, een onverzettelijke verdediger die soms danst als Messi maar vooral verdedigt als Jaap Stam. Ook hij zal, net als zijn broer, in de jaarboeken van ‘Ut Vierde’ herinnerd worden, als die onwankelbare, robuuste verdediger die nooit verzaakt, mét dat elleboogje. Gerard, de toegewijde mentor die hij voor zijn leerlingen is, waar hij bouwstenen aan geeft voor een succesvolle toekomst. Maar bovenal is hij een liefhebbende en trotse vader van Tess, zijn grootste triomf..

Gerard, wij zijn blij met je!!

DT.